“Kimsin?”
Ses seda yok. Arkadan bir kapı kapandı. İçeride bir kişneme sesi.
“Cortito sen misin?”
Yandan bir martı havalandı, birkaç vapur sesi ve tuhaf görünümlü binlerce insan koşturarak üzerine doğru geliyordu. Başını elinin arasına alıp yere kapaklandı. Yukarıdan gelen ahmakıslatanlar başından aşağıya damlayıp dudaklarına dokundu. Tuzluydu. Yağmur tuzlu olur mu? Korkuyla başını yukarı kaldırıp takım elbise içindeki ağlayan adamı gördü. Yüzü bir yerlerden tanıdık geliyordu.
“Kimsin sen?”
‘Yıllarca etrafımda topladığım herkes gidişinde bıraktığın iz kadar değil.’